miércoles, 29 de agosto de 2012


Momentu bat… hemen akats ortografiko bat dago!... Ez, ez dago. Ikasturte honetan zehar esamolde zoragarri honekin jolastu nahi dugu: “arretaz entzun”. Baina… benetan… zer esan nahi du honek? Gainera esamolde hau beti objetu bati lotuta erabiltzen dugu (zuzena edo zeharkakoa?) Ehhhh… honek badu bere tranpa, kontuz!!!). Hemen objeturik garrantzitsuena hauxe da: ZU ZEU.
Esamoldea esaten duen pertsonaren arabera edo bere asmoaren arabera, “zu zeu” esanahi desberdinak izan ditzake eta hauek hilabete hauetan zehar deskubritzen joango gara bere ñabardura guztiekin “entzun” aditzera hurbiltzeko. Bai eskolan bai kalean bai etxeetan ohituta gaude “erne”, “niri begira”, “belarriak ireki”, “arreta jarri”, “adi egon”… esamoldeak erabiltzen. Hori al da benetan entzutea? Proposatzen dizuegu honen inguruan joku bat: ARTEAZ ENTZUN, hau da,  pertsona bere osotasunean ikustea eta entzutea.
Hainbeste errepikatzeaz, aditzak bere indarra galdu du, Ez al zaizu iruditzen? Eman diezaiogun atsegina, sormenezkoa eta konpartitua den tartetxo bat ENTZUN ADITZA BER-DESKUBRITZEKO.
  ENTZUTEA ARTEA DELA ETA IKAS DAITEKEELA IKUSIKO DUGU. EL PILAR IKASTETXEAN ENTZUTEAREN ARTISTAK BIHURTUKO GARA. ANIMATZEN AL ZARETE? EKIN LANARI!
                    --------------------------------------------------------------------
   Un momento… ¡aquí hay una falta de ortografía!... No, no lo es. Queremos jugar con esta palabra tan hermosa: “Escucharte”. Es un verbo y… ¿Qué tiempo verbal es? Mmm… Un infinitivo: ESCUCHAR seguido de un Objeto (¿Directo o indirecto? Ehhh… que tiene su trampa, no creas), Pero atentos ahora al objeto: A TI. 
   Depende de quien diga la frase, de su intención, “a ti” puede significar muchas cosas que iremos descubriendo y que llenan de matices increíbles a este verbo tan “pesado”, el verbo “escuchar”. Sí, es un verbo pesado porque los profes, los padres, loa adultos nos pasamos el día diciendo a los chavales que escuchen: “Es que estos chicos/as no saben escuchar”, “es que no escuchas, así te luce el pelo”, “escuchad con atención, por favor”, etc…
   De tanto repetirlo, hemos devaluado un poco el verbo ¿no os parece? ¿Y si le dedicamos un tiempo ameno, creativo, compartido a RE-DESCUBRIR EL VERBO ESCUCHAR?
   DESCUBRIREMOS QUE ESCUCHAR ES UN ARTE Y SE PUEDE APRENDER. EN EL PILAR NOS TRANSFORMAREMOS EN ARTISTAS DE LA ESCUCHA. ¿OS ANIMÁIS? ¡VAMOS ALLÁ!